Hipercholesterolemia rodzinna autosomalna dominująca-analiza delecji/duplikacji w genie LDLR metodą MLPA

Hipercholesterolemia rodzinna, znana jako FH (ang. familial hypercholesterolemia), to genetycznie uwarunkowana choroba dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, z niemal stuprocentową penetracją, która objawia się już w dzieciństwie. Dotyka zarówno osoby homozygotyczne, jak i heterozygotyczne, przy czym forma homozygotyczna charakteryzuje się znacznie cięższym przebiegiem. U dzieci choroba ta prowadzi do rozwoju miażdżycy w bardzo wczesnym wieku. Hipercholesterolemia rodzinna manifestuje się podwyższonym poziomem cholesterolu LDL (LDL-C), podczas gdy inne frakcje lipidowe zazwyczaj pozostają w normie. Główną przyczyną tego schorzenia są mutacje w genie receptora LDL (LDLR). Częstość występowania heterozygotycznej FH wynosi od 1:500 do 1:700 noworodków, a poziom LDL-C u osób z tą formą choroby mieści się w zakresie od 350 do 500 mg/dl. U dzieci obserwuje się już wzrost poziomu LDL. Z kolei forma homozygotyczna FH jest rzadsza, występując w częstości 1:1 000 000 urodzeń, a poziomy LDL-C mogą sięgać nawet 700-1200 mg/dl, osiągając wartości patologiczne już w okresie niemowlęcym. Wśród objawów, które mogą występować u niemowląt, są żółtaki skórne zlokalizowane w różnych miejscach ciała, a w późniejszym wieku także żółtaki ścięgien oraz żółtaki guzowate. Badania przesiewowe w kierunku heterozygotycznej FH zaleca się w przypadkach rodzinnej historii hipercholesterolemii, wczesnych epizodów choroby niedokrwiennej, poziomu LDL powyżej 190 mg/dl oraz w obecności żółtaków. Metoda MLPA (ang. Multiplex Ligation-dependent Probe Amplification), będąca jedną z odmian reakcji łańcuchowej polimerazy, jest użyteczna w diagnostyce hipercholesterolemii rodzinnej.