DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA I HISTOPATOLOGIA

Chlamydia trachomatis PCR

Wykrywane Patogeny

Chlamydia trachomatis

Metoda

real-time PCR, jakościowo

Czas Realizacji

do 10 dni roboczych

Materiał

wymaz z dróg moczowo-płciowych kobiet (kanał szyjki macicy, tarcza szyjki, pochwa, cewka moczowa, miejsca zmienione chorobowo)
wymaz z dróg moczowo-płciowych mężczyzn (cewka moczowa, prącie, miejsca zmienione chorobowo)
mocz
nasienie

Dodatkowe Informacje

Chlamydia trachomatis to bezwzględnie wewnątrzkomórkowa bakteria. Szacuje się, że rocznie drogą kontaktów seksualnych zakażonych zostaje ponad 100 milionów osób na całym świecie. Większość osób z infekcjami okolic odbytowo-płciowych o etiologii C. trachomatis nie jest świadoma zakażenia z uwagi na często występujący brak objawów. Zakażenia chlamydiowe układu moczowo-płciowego u kobiet mogą prowadzić do wystąpienia poważnych powikłań, np. zapalenia narządów miednicy mniejszej, które może spowodować niepłodność jajowodową, ciążę pozamaciczną oraz przewlekły ból miednicy. Zakażenia chlamydią nie powodują wytworzenia trwałej odporności.

Do transmisji C. trachomatis zazwyczaj dochodzi poprzez bezpośredni kontakt śluzówek podczas stosunku (waginalnego, analnego oraz oralnego), a także podczas porodu poprzez zainfekowany kanał szyjki macicy.

Partnerzy osób z chamydiozą najprawdopodobniej również zostaną zakażeni, stąd bardzo istotna jest informacja o kontakcie seksualnym i późniejsze leczenie.

Zalecane testy diagnostyczne

Badania molekularne wykorzystujące technikę amplifikacji kwasów nukleinowych (m.in. real-time PCR), identyfikujące specyficzne dla Chlamydia trachomatis DNA lub RNA w próbkach klinicznych, są zalecane w diagnostyce, ze względu na wysoką czułość, swoistość i szybkość.

Doświadczenie kliniczne sugeruje, że dodatni wynik testu amplifikacji kwasów nukleinowych można zaobserwować już w ciągu 1-3 dni od ekspozycji na C. trachomatis. Pacjentów należy przebadać przy pierwszej wizycie, jednak jeśli istnieją obawy dotyczące kontaktu seksualnego w ciągu ostatnich dwóch tygodni, należy powtórzyć badanie dwa tygodnie po ekspozycji.

U mężczyzn zalecaną próbką z wyboru w diagnostyce chlamydiozy układu moczowo-płciowego, do badania z wykorzystaniem metod molekularnych, jest mocz z porannej mikcji (około 20-30 ml) lub 2 godz. po ostatnim oddaniu moczu. Dla kobiet jest to wymaz ze sromu, pochwy pobrany przez personel medyczny lub samą pacjentkę.

Serologia

Badania serologiczne nie są zalecane w testach przesiewowych oraz w diagnostyce ostrych, niepowikłanych zakażeń o etiologii C. trachomatis. Wśród wielu pacjentów tylko inwazyjne chlamydiozy prowadzą do wzrostu stężenia przeciwciał powyżej wykrywalności. Ponadto podwyższone stężenia przeciwciał mogą utrzymywać się latami a także różnić znacząco między pacjentami. Serologia ma również ograniczone zastosowanie w diagnostyce infekcji wstępujących oraz leczeniu niepłodności.

Jak się przygotować do pobrania

Wymaz z pochwy, sromu, kanału szyjki macicy

Przez okres 24 godzin przed pobraniem należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno – pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych
Wymazu nie należy pobierać w okresie krwawienia miesiączkowego
Jeśli istnieje ryzyko zanieczyszczenia wymazówki krwią, zalecamy pobranie ok. 20 ml moczu z pierwszego strumienia
Przez okres 48 godzin przed pobraniem wymazu nie należy stosować żadnych leków dopochwowych lub maści zewnętrznych. Zachować 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi
Wymaz pobieraj przed badaniem ginekologicznym lub zachowaj 1 dzień przerwy po badaniu ginekologicznym czy USG ginekologicznym

Mocz

Jeżeli pobierasz mocz w domu, oddaj 20-30 ml pierwszego strumienia moczu po nocy, przechowuj kubek z moczem w lodówce, do czasu przywiezienia go do nas
Jeśli zamierzasz oddać mocz w naszej placówce, 2 godziny przed pobraniem nie oddawaj moczu
Oddaj 20-30 ml pierwszego strumienia moczu do kubka, resztę oddaj bezpośrednio do toalety. Większa ilość moczu powoduje rozcieńczenie próbki i może spowodować fałszywie negatywny wynik
Zachowaj 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi (np. antybiotykami)

Nasienie

Przed oddaniem nasienia do badania infekcji urogenitalnych należy zachować 2-7 dni abstynencji seksualnej
Badanie należy wykonać przed zastosowaniem antybiotykoterapii
Nasienie należy oddać drogą masturbacji do sterylnego kubeczka na mocz w pokoju przygotowawczym zlokalizowanym przy naszym laboratorium.
Pobranie materiału:
1. Przed oddaniem nasienia należy do toalety oddać mocz (przy ściągniętym napletku oddać mocz całkowicie opróżniając pęcherz – strumień moczu wypłukuje drobnoustroje kolonizujące początkowy odcinek cewki moczowej).
2. Dokładnie umyć ręce ciepłą wodą z mydłem, osuszyć jednorazowym ręcznikiem
3. Umyć prącie ciepłą, całkowicie ściągając napletek. Osuszyć jednorazowym ręcznikiem
4. Oddać nasienie droga masturbacji starając się nie dotykać wewnętrznych ścianek kubka
5. Nasienie jest badane bezpośrednio po jego oddaniu

Cewka moczowa

Materiał do badania pobrać rano, po nocy, przed oddaniem moczu lub co najmniej 2 godziny po ostatnim oddaniu moczu.
Zaleca się aby pacjent w dniu pobrania, do mycia okolic intymnych zastosował tylko wodę. Nie zaleca się stosowania w tym dniu żadnych chemicznych środków higienicznych.
Przed pobraniem wymazu umyć prącie tylko ciepłą wodą, całkowicie ściągając napletek. Osuszyć jednorazowym ręcznikiem.

Cena

250zł