HPV 24 z genotypowaniem

Wirus HPV (wirus brodawczaka ludzkiego) jest jednym z najczęstszych wirusów przenoszonych drogą płciową na całym świecie. Istnieje wiele różnych typów wirusa HPV, ale nie wszystkie są szkodliwe dla zdrowia. Niektóre mogą wywołać brodawki narządów płciowych, a inne mogą prowadzić do rozwoju niektórych nowotworów, w tym raka szyjki macicy, odbytu, gardła lub narządów płciowych. Wirus HPV może przenosić się poprzez kontakt skóry, błony śluzowe lub płyny ciała zakażonej osoby.
W badaniach wykazano, że 14 typów wirusa HPV dróg rodnych (16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68) powoduje do 99% przypadków raka szyjki macicy. Są nazywane wirusami HPV o wysokim potencjale onkogennym (HPV HighRisk). Odnotowano również, że za największy odsetek tych nowotworów w grupie wirusów wysokoonkogennych odpowiadają dwa typy 16 i 18.

Z kolei w badaniach mężczyzn, wciąż rośnie liczba doniesień wskazujących na korelację między infekcją wirusem HPV a niewyjaśnioną astenozoospermią (nieprawidłową ruchliwością plemników) i niewyjaśnioną niepłodnością (Foresta i wsp., 2010, Foresta i wsp., 2011, Garolla i wsp., 2012, Garolla i wsp., 2013, Gizzo i wsp., 2014, Lee i wsp., 2002). W badaniu, w którym przeanalizowano 1713 cykli inseminacji domacicznej (IUI) odsetek ciąż klinicznych był istotnie niższy u kobiet inseminowanych nasieniem HPV-dodatnim (2,9% na cykl) w porównaniu z inseminacją domaciczną z nasieniem HPV-ujemnym (11,1% na cykl) (Depuydt i in., 2019). W innym badaniu 199 niepłodnych par leczono metodą zapłodnienia in vitro (16,6%) lub ICSI (83,4%). Odsetek ciąż nie różnił się u par, u których w męskich nasieniu wykazano obecność HPV, w stosunku do mężczyzn HPV-ujemnych (31,6% w porównaniu z 33,3%). Jednakże wszystkie ciąże u par HPV-dodatnich zakończyły się poronieniem, podczas gdy ogólny wskaźnik poronień u par HPV-ujemnych wynosił 15,9% (Perino i in. 2011). W badaniach z 2018 roku przeanalizowano z kolei 514 próbek nasienia dawców. W przypadku wykorzystania nasienia dawcy HPV-dodatniego nie stwierdzono żadnej ciąży klinicznej, podczas gdy wskaźnik ciąż klinicznych po wykorzystaniu nasienia dawców HPV-ujemnych wynosił 14,6% (Depuydt i in., 2018)

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii odnotowują korzyści wynikające z wykonania badań na obecność wirusa HPV u par korzystających z metod wspomaganego rozrodu.  Pozytywny wynik takiego badania może wskazywać na przyczyny niewyjaśnionej dotąd niepłodności u mężczyzn.

Do wykrywania obecności tego wirusa w próbkach biologicznych stosowane jest badanie real-time PCR (PCR w czasie rzeczywistym). Polega ono na amplifikacji i detekcji specyficznych sekwencji DNA wirusa HPV przy użyciu specjalnego zestawu reakcji chemicznych i urządzenia do PCR. Ta technika pozwala na szybkie i skuteczne określenie obecności wirusa HPV w badanej próbce oraz określenie jego typu. Badanie real-time PCR HPV może być przeprowadzane na próbkach pobranych z szyjki macicy, pochwy, odbytu i innych miejsc, w których może występować wirus. Jednak najczęściej badanie wykonywane jest z wymazu z kanału szyjki macicy u kobiet oraz z wymazu z cewki moczowej u mężczyzn. Jako, że wirus przenosi się drogą kontaktów płciowych, zaleca się badanie partnerów seksualnych osób, u których wykryto HPV.
Korzyścią zastosowania badania real-time PCR HPV jest jego duża dokładność, czułość i szybkość. Dzięki możliwości wykrycia małych ilości wirusa HPV w próbce, metoda ta umożliwia wczesne rozpoznanie infekcji i monitorowanie skuteczności leczenia. Jest to szczególnie istotne w kontekście raka szyjki macicy, gdzie wczesne wykrycie zakażenia HPV może pomóc w zapobieżeniu dalszym powikłaniom.

Podsumowując, badanie real-time PCR wirusa HPV to skuteczna metoda wykrywania  wirusa w próbkach biologicznych. Pomaga w wczesnym rozpoznawaniu infekcji i monitorowaniu skuteczności leczenia, zwłaszcza w kontekście zapobiegania rakowi szyjki macicy. Wykrycie HPV u mężczyzn może również wskazywać na przyczynę niewyjaśnionej dotąd niepłodności.