Pakiet Infekcje męskie – podstawowy

Chlamydia trachomatis to atypowa bakteria wewnątrzkomórkowa. Zakażenia chlamydiowe są uznawane za jedną z najczęstszych przyczyn chorób przenoszonych drogą płciową. Większość osób zakażonych tym patogenem nie odczuwa żadnych dolegliwości. Jeśli objawy pojawiają się, u kobiet najczęściej są to upławy, krwawienia z pochwy (również po stosunku) a także bolesne oddawanie moczu. U mężczyzn infekcja manifestuje się wydzieliną z członka, świądem, a także bolesnym oddawaniem moczu. Do najbardziej czułych badań wykrywających zakażenia chlamydiowe zaliczamy testy amplifikacji kwasów nukleinowych (nucleic acid amplification tests, NAAT), do których należy badanie metodą Real-Time PCR. Infekcje powodowane przez Chlamydię trachomatis leczymy antybiotykami – azytromycyną lub równie skuteczną doksycykliną.

Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki) jest jedną z najczęstszych niewirusowych chorób przenoszonych drogą bezpośrednich kontaktów płciowych. Rzeżączka u kobiet ma najczęściej skąpoobjawowy przebieg. Infekcja zwykle rozpoznawana jest dopiero po zakażeniu partnera seksualnego. Najczęstsza postać u kobiet to zapalenie kanału szyjki macicy, które może objawiać się zmianą w ilości i charakterze wydzieliny z pochwy, bólem podbrzusza oraz dyskomfortem podczas oddawania moczu. U mężczyzn najczęściej rozwija się ostre zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej, manifestujące się ropną i obfitą wydzieliną z cewki moczowej, bólem i pieczeniem przy oddawaniu moczu a także bolesnymi wzwodami. Wysoce czułą metodą wykrywania dwoinki rzeżączki jest badanie Real-Time PCR. Rzeżączkę leczymy antybiotykami, największą skutecznością cechuje się cyprofloksacyna oraz ampicylina.

Bakterie z rodziny Mycoplasma (w tym Mycoplasma genitalium) należą do fizjologicznej flory układu moczowo-płciowego. Szacuje się, że nawet 50% aktywnych seksualnie osób jest skolonizowanych tymi drobnoustrojami. Stan nosicielstwa przebiega bezobjawowo. Jednakże w przypadku obniżonej odporności może dochodzić do nadmiernego namnożenia się bakterii i pojawienia objawowej infekcji. Ponadto drobnoustroje te często wikłają koinfekcję, czyli zakażenia dwoma lub więcej patogenami w tym samym czasie. Mycoplasmy są jednymi z najczęstszych patogenów powodujących zapalenia cewki moczowej. Badania molekularne takie jak real-time PCR są szczególnie zalecane w diagnostyce zakażeń spowodowanych tymi patogenami, ponieważ pozwalają na wykrycie infekcji bezobjawowych, a wysoka czułość wpływa na wiarygodność uzyskanego tą metodą wyniku. Leczenie polega na stosowaniu odpowiedniej antybiotykoterapii, najczęściej tetracykliny, azytromycyny lub erytromycyny. Częsty bezobjawowy przebieg i brak leczenia może skutkować pojawieniem się groźnych powikłań:

Posiewy nasienia

Posiew nasienia jest procedurą laboratoryjną, którą wykonuje się w celu wykrycia obecności drobnoustrojów w nasieniu. Jest to ważne badanie, które może pomóc w diagnozowaniu i leczeniu infekcji układu rozrodczego u mężczyzn. Prawidłowy posiew nasienia powinien obejmować hodowle w kierunków bakterii tlenowych, beztlenowych i grzybów.

Przed badaniem, próbka nasienia jest zbierana przez pacjenta i przekazywana do laboratorium. Tam zostaje zaszczepiona na specjalnym podłożu hodowlanym, które sprzyja wzrostowi bakterii i grzybów. Następnie próbka jest inkubowana przez określony okres czasu, zwykle kilka dni, aby umożliwić rozwój mikroorganizmów.

Po inkubacji, diagności oceniają wzrost mikroorganizmów na podłożu hodowlanym. Przy użyciu mikroskopu i innych metod laboratoryjnych, identyfikują i klasyfikują drobnoustroje, które występują w próbce nasienia.

Wynik badania posiewu nasienia może wskazywać obecność różnych drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy, grzyby czy pierwotniaki. Identyfikacja i klasyfikacja tych drobnoustrojów jest istotna w celu ustalenia odpowiedniego leczenia.

Badanie posiewu nasienia jest szczególnie ważne w przypadku mężczyzn z objawami infekcji układu rozrodczego, takimi jak ból, obrzęk lub nieprawidłowe wyniki innych badań diagnostycznych. Może również być wykonywane jako rutynowe badanie kontrolne w celu oceny zdrowia nasienia u mężczyzn.

Warto pamiętać, że przygotowanie do badania posiewu nasienia jest ważne. Pacjent powinien przestrzegać zaleceń dotyczących higieny i czasu zbierania próbki. Ważne jest również, aby unikać stosowania antybiotyków przed badaniem, ponieważ może to wpływać na wyniki.

Podsumowując, posiew nasienia jest istotną procedurą diagnostyczną, która pomaga wykryć obecność drobnoustrojów w nasieniu i diagnozować infekcje układu rozrodczego. Jego wynik jest podstawą do ustalenia odpowiedniego leczenia i dbania o zdrowie nasienia.