DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA I HISTOPATOLOGIA

Pakiet STI7 + HPV 14 HighRisk skrining + genotypowanie 16&18

Wykrywane Patogeny

  • HPV wykrywanie 14 typów wysokoonkogennych i identyfikacja 16&18 (wykrywane typy: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68)
  • Chlamydia trachomatis
  • Neisseria gonorrhoeae
  • Mycoplasma genitalium
  • Mycoplasma hominis
  • Ureaplasma urealyticum
  • Ureaplasma parvum
  • Trichomonas vaginalis

Metoda

real-time PCR, jakościowo

Czas Realizacji

do 10 dni roboczych

Materiał

  • wymaz z dróg moczowo-płciowych kobiet (kanał szyjki macicy i tarcza szyjki)
  • wymaz z dróg moczowo-płciowych mężczyzn (cewka moczowa, prącie, miejsca zmienione chorobowo)

Dodatkowe Informacje

Pakiet ten jest dedykowany wszystkim aktywnym seksualnie osobom, które chcą świadomie zadbać o zdrowie zarówno swoje jak i partnerów.

Chlamydia trachomatis to atypowa bakteria wewnątrzkomórkowa. Zakażenia chlamydiowe są uznawane za jedną z najczęstszych przyczyn chorób przenoszonych drogą płciową. Większość osób zakażonych tym patogenem nie odczuwa żadnych dolegliwości. Jeśli objawy pojawiają się, u kobiet najczęściej są to upławy, krwawienia z pochwy (również po stosunku) a także bolesne oddawanie moczu. U mężczyzn infekcja manifestuje się wydzieliną z członka, świądem, a także bolesnym oddawaniem moczu. Do najbardziej czułych badań wykrywających zakażenia chlamydiowe zaliczamy testy amplifikacji kwasów nukleinowych (nucleic acid amplification tests, NAAT), do których należy badanie metodą Real-Time PCR. Infekcje powodowane przez Chlamydię trachomatis leczymy antybiotykami – azytromycyną lub równie skuteczną doksycykliną.

Nieleczone zakażenie może prowadzić do:

  • Stanów zapalnych narządów miednicy mniejszej
  • Niepłodności
  • Reaktywnego zapalenia stawów
  • Ciąży pozamacicznej
  • Zapalenia najądrza i jąder
  • Zapalenia spojówek i płuc u noworodka

 

Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki) jest jedną z najczęstszych niewirusowych chorób przenoszonych drogą bezpośrednich kontaktów płciowych. Rzeżączka u kobiet ma najczęściej skąpoobjawowy przebieg. Infekcja zwykle rozpoznawana jest dopiero po zakażeniu partnera seksualnego. Najczęstsza postać u kobiet to zapalenie kanału szyjki macicy, które może objawiać się zmianą w ilości i charakterze wydzieliny z pochwy, bólem podbrzusza oraz dyskomfortem podczas oddawania moczu. U mężczyzn najczęściej rozwija się ostre zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej, manifestujące się ropną i obfitą wydzieliną z cewki moczowej, bólem i pieczeniem przy oddawaniu moczu a także bolesnymi wzwodami. Wysoce czułą metodą wykrywania dwoinki rzeżączki jest badanie Real-Time PCR. Rzeżączkę leczymy antybiotykami, największą skutecznością cechuje się cyprofloksacyna oraz ampicylina.

Powikłania nieleczonej rzeżączki:

  • Zapalenie przydatków
  • Zapalenie błony śluzowej macicy
  • Ropniak jajowodu i jajnika
  • Zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej
  • Zwłóknienia najądrza
  • Niedrożności przewodów nasiennych
  • Niepłodność

 

Trichomonas vaginalis (rzęsitek pochwowy) jest pasożytniczym pierwotniakiem odpowiedzialnym za rzęsistkowicę, infekcję przenoszoną droga płciową. Rzęsistek jest pasożytem dróg moczowo-płciowych powodującym infekcje szeroko rozpowszechnione w populacji ludzkiej. Rzęsistek pochwowy może bytować w drogach moczowo-płciowych nie wywołując żadnych objawów przez wiele lat, zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Najczęściej odnotowywany objaw u kobiet to pieniste żółtozielone upławy o nieprzyjemnym zapachu oraz podrażnienie okolicy narządów płciowych. U mężczyzn zakażenie najczęściej przebiega bezobjawowo, czasem może pojawić się ból i pieczenie podczas oddawania moczu. Diagnostyka infekcji polega na wykryciu rzęsistka w wydzielinie pochwowej u kobiet oraz wydzielinie z cewki moczowej u mężczyzn. Pobrany materiał należy ocenić pod mikroskopem. Najczulszym z badań jest jednak badanie molekularne metodą Real-Time PCR, które pozwala na wykrycie już niewielkiej ilości DNA rzęsistka w pobranym materiale. Leczenie rzęsistkowicy opiera się na doustnym stosowaniu leków przeciwpierwotniakowych (najczęściej metronidazolu).

Nieleczona rzęsistkowica może skutkować:

  • Zapaleniem jajowodów i szyjki macicy
  • Powikłaniami ciążowymi
  • Niepłodnością
  • Transmisją zakażeń na dziecko w trakcie porodu

 

Bakterie z rodzin Mycoplasma i Ureaplasma należą do fizjologicznej flory układu moczowo-płciowego. Szacuje się, że nawet 50% aktywnych seksualnie osób jest skolonizowanych tymi drobnoustrojami. Stan nosicielstwa przebiega bezobjawowo. Jednakże w przypadku obniżonej odporności może dochodzić do nadmiernego namnożenia się bakterii i pojawienia objawowej infekcji. Ponadto drobnoustroje te często wikłają koinfekcję, czyli zakażenia dwoma lub więcej patogenami w tym samym czasie. Mycoplasma i Ureaplasma są jednymi z najczęstszych patogenów powodujących zapalenia cewki moczowej. Badania molekularne takie jak real-time PCR są szczególnie zalecane w diagnostyce zakażeń spowodowanych tymi patogenami, ponieważ pozwalają na wykrycie infekcji bezobjawowych, a wysoka czułość wpływa na wiarygodność uzyskanego tą metodą wyniku. Leczenie polega na stosowaniu odpowiedniej antybiotykoterapii, najczęściej tetracykliny, azytromycyny lub erytromycyny. Częsty bezobjawowy przebieg i brak leczenia może skutkować pojawieniem się groźnych powikłań:

  • Zapalenie najądrzy i jąder
  • Zapalenie gruczołu krokowego
  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Zapalenie szyjki macicy
  • Zapalenie błon płodowych
  • Przedwczesne porody
  • Transmisja patogenów na dziecko podczas porodu

 

HPV High Risk 

Wirus HPV (wirus brodawczaka ludzkiego) jest jednym z najczęstszych wirusów przenoszonych drogą płciową na całym świecie. Istnieje wiele różnych typów wirusa HPV, ale nie wszystkie są szkodliwe dla zdrowia. Niektóre mogą wywołać brodawki narządów płciowych, a inne mogą prowadzić do rozwoju niektórych nowotworów, w tym raka szyjki macicy, odbytu, gardła lub narządów płciowych. Wirus HPV może przenosić się poprzez kontakt skóry, błony śluzowe lub płyny ciała zakażonej osoby.

W badaniach wykazano, że 14 typów wirusa HPV dróg rodnych (16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68) powoduje do 99% przypadków raka szyjki macicy. Są nazywane wirusami HPV o wysokim potencjale onkogennym (HPV HighRisk). Z kolei za największy odsetek nowotworów w grupie wirusów wysokoonkogennych odpowiadają dwa typy 16 i 18.

Do wykrywania obecności tego wirusa w próbkach biologicznych stosowane jest badanie real-time PCR (PCR w czasie rzeczywistym). Polega ono na amplifikacji i detekcji specyficznych sekwencji DNA wirusa HPV przy użyciu specjalnego zestawu reakcji chemicznych i urządzenia do PCR. Ta technika pozwala na szybkie i skuteczne określenie obecności wirusa HPV w badanej próbce oraz określenie jego typu. Badanie real-time PCR HPV może być przeprowadzane na próbkach pobranych z szyjki macicy, pochwy, odbytu i innych miejsc, w których może występować wirus. Jednak najczęściej badanie wykonywane jest z wymazu z kanału szyjki macicy u kobiet oraz z wymazu z cewki moczowej u mężczyzn. Jako, że wirus przenosi się drogą kontaktów płciowych, zaleca się badanie partnerów seksualnych osób, u których wykryto HPV.

Korzyścią zastosowania badania real-time PCR HPV jest jego duża dokładność, czułość i szybkość. Dzięki możliwości wykrycia małych ilości wirusa HPV w próbce, metoda ta umożliwia wczesne rozpoznanie infekcji i monitorowanie skuteczności leczenia. Jest to szczególnie istotne w kontekście raka szyjki macicy, gdzie wczesne wykrycie zakażenia HPV może pomóc w zapobieżeniu dalszym powikłaniom.

Podsumowując, badanie real-time PCR wirusa HPV to skuteczna metoda wykrywania obecności i różnicowania typów wirusa w próbkach biologicznych. Pomaga we wczesnym rozpoznawaniu infekcji i monitorowaniu skuteczności leczenia, zwłaszcza w kontekście zapobiegania raku szyjki macicy i innych związanych z wirusem schorzeń.

 

Jak się przygotować do pobrania

Wymaz z kanału szyjki macicy

  • Przez okres 24 godzin przed pobraniem należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno – pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych
  • Wymazu nie należy pobierać w okresie krwawienia miesiączkowego
  • Przez okres 48 godzin przed pobraniem wymazu nie należy stosować żadnych leków dopochwowych lub maści zewnętrznych. Zachować 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi
  • Wymaz pobieraj przed badaniem ginekologicznym lub zachowaj 1 dzień przerwy po badaniu ginekologicznym czy USG ginekologicznym

 

Cewka moczowa

  • Materiał do badania pobrać rano, po nocy, przed oddaniem moczu lub co najmniej 2 godziny po ostatnim oddaniu moczu.
  • Zaleca się aby pacjent w dniu pobrania, do mycia okolic intymnych zastosował tylko wodę. Nie zaleca się stosowania w tym dniu żadnych chemicznych środków higienicznych.
  • Przed pobraniem wymazu umyć prącie tylko ciepłą wodą, całkowicie ściągając napletek. Osuszyć jednorazowym ręcznikiem.

 

Cena

460zł