TSH

Badanie poziomu TSH (tyreotropiny) jest kluczowym elementem w diagnostyce i monitorowaniu funkcji tarczycy. Hormon ten, wydzielany przez przedni płat przysadki mózgowej, reguluje produkcję i uwalnianie hormonów tarczycy – tyroksyny (T4) oraz trójjodotyroniny (T3). Wysoki poziom hormonów tarczycy prowadzi do zahamowania produkcji TSH, co jest mechanizmem regulacyjnym i odwrotnie – niskie stężenia tych hormonów stymulują wydzielanie TSH.

Diagnostyka zaburzeń funkcjonowania tarczycy obejmuje analizę kilku parametrów, w tym ft3 (wolna trójjodotyronina), ft4 (wolna tyroksyna), a także obecność przeciwciał, takich jak anty-TPO (przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej) i anty-TG (przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie).

Objawy niedoczynności tarczycy obejmują:

• Nadmierna senność i uczucie wyczerpania
• Spowolnienie akcji serca
• Nadwrażliwość na zimno
• Szybki przyrost masy ciała
• Sucha skóra i obrzęki (zwłaszcza twarzy i dłoni)
• Zaburzenia miesiączkowania i obniżone libido

W przypadku niedoczynności tarczycy typowe wyniki badań to podwyższone TSH oraz obniżone poziomy ft3 i ft4.

Objawy nadczynności tarczycy z kolei to:

• Rozdrażnienie i uczucie niepokoju
• Zaburzenia koncentracji
• Łatwe męczenie się
• Napadowe bicie serca
• Szybka utrata masy ciała mimo zwiększonego łaknienia
• Uczucie gorąca
• Przyspieszony metabolizm i częste oddawanie stolca
• Nieregularne miesiączki i obniżone libido

Wyniki badań w przypadku nadczynności tarczycy zwykle wskazują na bardzo niskie lub nieoznaczalne TSH oraz podwyższone poziomy ft3 i ft4.

Właściwa identyfikacja i różnicowanie tych stanów jest kluczowe dla właściwego leczenia pacjentów z zaburzeniami funkcji tarczycy. Regularne badania i monitorowanie poziomów hormonalnych mogą pomóc w dostosowywaniu terapii i zapobieganiu powikłaniom związanym z tymi schorzeniami.