Helicobacter pylori IgG

Oznaczenie poziomu przeciwciał IgG specyficznych dla Helicobacter pylori w surowicy ma istotne znaczenie w diagnostyce pierwotnego zakażenia tym drobnoustrojem. H. pylori kolonizuje błonę śluzową żołądka i jest powszechnie występującym mikroorganizmem w populacji, zaliczanym do najczęstszych powodów zakażeń. W Polsce szacuje się, że zakażenie dotyczy około 80% dorosłych i 30% dzieci.

Przewlekłe zakażenie H. pylori może prowadzić do rozwoju choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a jego obecność stwierdzana jest w 90% przypadków wrzodu żołądka oraz w 100% przypadków wrzodu dwunastnicy. Zakażenie to zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów żołądka oraz chorób takich jak chłoniak MALT czy refluks żołądkowo-przełykowy. Główną drogą transmisji jest przeniesienie z człowieka na człowieka, co najczęściej zachodzi w dzieciństwie, przeważnie ze strony rodziców lub rodzeństwa.

Zakażenie H. pylori zwykle utrzymuje się przez całe życie, chociaż u dzieci może dojść do jego samoistnego ustąpienia. U około 30-35% osób zakażenie jest bezobjawowe, jednak jego obecność często koreluje z podwyższonymi poziomami przeciwciał IgA, IgG i IgM w surowicy. Diagnostyka serologiczna opiera się głównie na badaniu przeciwciał IgG, które są przydatne w identyfikacji pierwotnego zakażenia, jednak ich poziom może pozostawać podwyższony nawet po eradykacji H. pylori. Z wiekiem rośnie ryzyko uzyskania wyników dodatnich, niezależnie od aktualnej kolonizacji.