LH

Oznaczenie stężenia hormonu luteotropowego (LH) jest kluczowe w diagnostyce problemów z płodnością, impotencją oraz zaburzeniami miesiączkowania i dojrzewania. LH, produkowany przez komórki beta przysadki mózgowej pod wpływem gonadoliberyny (GnRH), odgrywa fundamentalną rolę w regulacji funkcji płciowych, stymulując syntezę androgenów u mężczyzn oraz owulację i produkcję progesteronu i estradiolu u kobiet. Jego wydzielanie występuje w pulsach i jest regulowane przez hormony gonad oraz cykl miesiączkowy.

W kontekście zaburzeń hormonalnych wyróżnia się hipogonadotropowy hipogonadyzm, charakteryzujący się obniżonym stężeniem LH w wyniku problemów z funkcją podwzgórza lub przysadki, oraz hipergonadotropowy hipogonadyzm, gdzie stężenie LH jest podwyższone z powodu dysfunkcji gonad. Istnieje także sytuacja braku wpływu androgenów, prowadząca do podwyższenia LH wskutek defektu receptora androgenowego. Pomiar LH jest istotny dla diagnozowania chorób przysadki mózgowej.

LH składa się z dwóch podjednostek: alfa, wspólnej dla LH, FSH, TSH i HCG, oraz beta, która decyduje o biologicznej aktywności hormonu. Lutropina ma kluczowe znaczenie dla płodności u obu płci. U kobiet indukuje owulację oraz przyczynia się do produkcji hormonów płciowych, a u mężczyzn wspomaga funkcjonowanie komórek Leydiga, odpowiedzialnych za produkcję testosteronu i spermatogenezę. Zmiany stężenia LH są niezbędne dla prawidłowego dojrzewania płciowego, a ich zaburzenia mogą prowadzić do problemów z rozwojem i funkcjami rozrodczymi.