Przeciwciała przeciwko plemnikom

Wykrywanie przeciwciał przeciwplemnikowych w surowicy krwi zarówno mężczyzn, jak i kobiet jest istotnym elementem diagnostyki niepłodności, niezależnie od płci. Te przeciwciała mogą być produkowane przez organizm mężczyzny w wyniku procesu autoimmunizacyjnego (oznaczane jako autoprzeciwciała) oraz przez kobiety. U kobiet przeciwciała te mogą również występować w śluzie szyjki macicy, podczas gdy u mężczyzn ich obecność stwierdza się w nasieniu. Przeciwciała łączą się z antygenami znajdującymi się na plemnikach, co prowadzi do ich aglutynacji, a także wpływa na upośledzenie ruchliwości plemników oraz ich zdolności do zapłodnienia komórki jajowej.

Szacuje się, że przeciwciała te występują u około 10% mężczyzn borykających się z problemem niepłodności, podczas gdy u kobiet są one obserwowane znacznie rzadziej, w około 5% przypadków. Wytwarzanie przeciwciał przeciwplemnikowych często wynika z procesów zapalnych w układzie reprodukcyjnym; w przypadku mężczyzn, dodatkowo może być związane z urazami mechanicznymi i operacjami chirurgicznymi na jądrach (np. biopsja), a także z takimi schorzeniami jak wnętrostwo, niedrożność nasieniowodów, żylaki powrózka nasiennego oraz nowotwory jądra. Oznaczanie tych przeciwciał jest realizowane poprzez technikę immunofluorescencji pośredniej.