Różyczka (Rubella virus) IgG awidność

Oznaczenie awidności przeciwciał IgG specyficznych dla wirusa różyczki jest kluczowe w różnicowaniu niedawnych i odległych zakażeń, a także w szybkiej diagnostyce różyczki oraz w ocenie niepewnego statusu serologicznego pacjenta. Różyczka, wywoływana przez wirusa Rubella, jest łagodną chorobą zakaźną, często przebiegającą bezobjawowo (30% przypadków). Jednak należy do grupy infekcji teratogennych, co oznacza, że zakażenie w trakcie ciąży może prowadzić do wad wrodzonych u płodu.

Kobiety planujące ciążę powinny znać swój status serologiczny, ponieważ wirus uszkadza śródbłonek naczyń płodowych, co prowadzi do zakrzepów, martwicy i poważnych uszkodzeń organów. Odporność nabyta przez matkę zabezpiecza płód przed zakażeniem. Obecność przeciwciał IgG wskazuje na przebyte zakażenie lub szczepienie, a ich stężenie wzrasta 5-15 dni po wysypce, osiągając wyżyny między 15. a 30. dniem. W diagnostyce pierwotnego zakażenia, po ustąpieniu wysypki, wzrost stężenia przeciwciał IgG w odstępie 10-14 dni wskazuje na świeże zakażenie.

W przypadku pilnej diagnostyki, np. u kobiet w ciąży, zaleca się oznaczanie awidności IgG zamiast seryjnych pomiarów, ponieważ jej wysoka wartość w pojedynczym badaniu wyklucza zakażenie w ostatnich 4 miesiącach. Oznaczenie awidności jest także ważne w kontekście współwystępującego wysokiego miana IgG i IgM.