Toxoplasma gondii IgG awidność

Badanie diagnostyczne ma na celu różnicowanie świeżej toksoplazmozy od zakażenia przebytego przynajmniej cztery miesiące temu. Toksoplazmoza, wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii, zazwyczaj przebiega łagodnie i bezobjawowo. Jednak u osób z niedojrzałym lub osłabionym układem odpornościowym, jak płody i noworodki, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Szczególnie niebezpieczne są pierwotne zakażenia u kobiet w ciąży, które mogą spowodować toksoplazmozę wrodzoną u dziecka. Takie zakażenie może prowadzić do obumarcia płodu, poronienia czy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, co powoduje wodogłowie czy opóźnienia psychomotoryczne. Wiele objawów wrodzonej toksoplazmozy może ujawniać się dopiero po kilku latach.

Serokonwersja, czyli obecność specyficznych przeciwciał, jest kluczowym kryterium diagnostycznym. U kobiet w ciąży proponuje się dodatkowe badanie awidności przeciwciał IgG, co pozwala ustalić, czy zakażenie miało miejsce przed poczęciem, czy w czasie ciąży. Przeciwciała IgG rozwijają się w odpowiedzi na antygeny pasożyta i ich awidność rośnie z czasem, co sugeruje długość trwania infekcji.

Obecność przeciwciał IgG o wysokiej awidności (powyżej 60%) wskazuje na przeszłe zakażenie, które miało miejsce więcej niż cztery miesiące przed badaniem, co eliminuje możliwość świeżej infekcji. Dla kobiet w ciąży ważne jest, aby określić moment zakażenia, co jest kluczowe dla dalszego postępowania medycznego.