Chlamydia pneumoniae IgG

Chlamydia pneumoniae (C. pneumoniae) to gram-ujemna bakteria wewnątrzkomórkowa, która infekuje komórki nabłonka, makrofagi oraz komórki mięśniowe zmienionej miażdżycowo aorty. Jest najpowszechniejszym gatunkiem z rodziny Chlamydiaceae, wywołującym rosnącą liczbę infekcji: od bezobjawowych po typowe dla atypowego zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli i górnych dróg oddechowych. Zakażenia są częste między 5. a 18. rokiem życia,  ich liczba jest najwyższa wśród osób starszych. Infekcje zwykle mają łagodny przebieg, chociaż poważniejsze objawy mogą wystąpić w przypadku współistniejących infekcji.

Produkcja przeciwciał w odpowiedzi na zakażenie C. pneumoniae jest opóźniona; przeciwciała IgM pojawiają się w 2-3 tygodniu, a IgA i IgG w 6-8 tygodniu po wystąpieniu objawów. Stężenia IgM i IgA osiągają maksimum podczas zakażenia pierwotnego, podczas gdy IgG utrzymuje się na stałym poziomie. Interpretacja wyników serokonwersji wskazuje na niedawne zakażenie pierwotne przez obecność IgM w braku IgA i IgG, podczas gdy izolowane IgG świadczy o wcześniejszym zakażeniu. Czterokrotny wzrost stężenia przeciwciał w próbkach pobranych w różnym czasie wskazuje na aktywne zakażenie, jednak obecność przeciwciał może utrzymywać się przez długi czas, niekoniecznie świadcząc o aktualnej infekcji.