Inhibina B

Pomiar inhibiny B jest istotnym narzędziem w ocenie płodności kobiet oraz w kontekście procedur wspomaganego rozrodu. Ten białkowy hormon, należący do grupy transformujących czynników wzrostu beta (TGFβ), występuje głównie w formie dimerycznej (α-β), aby wykazać swoje fizjologiczne właściwości. U kobiet, inhibiny są produkowane głównie przez komórki ziarniste pęcherzyka jajnikowego w fazie folikularnej cyklu miesiączkowego, natomiast u mężczyzn syntetyzowane są przez komórki Sertoliego w jądrach.

Inhibiny pełnią rolę w hamowaniu wydzielania FSH oraz oddziałują w sposób parakrynny na gonady. U mężczyzn poziom inhibiny B jest istotny dla funkcji komórek Sertoliego, co czyni ją wskaźnikiem spermatogenezy. W przypadku kobiet, stężenie inhibiny B sygnalizuje rozwój pęcherzyków Graafa, co umożliwia monitorowanie owulacji oraz ocenę rezerwy jajnikowej. Zmniejszenie poziomu tego hormonu może wskazywać na przedwczesne wygasanie funkcji jajników (POF), zaburzenia podwzgórzowe lub zespół oporności jajników (zespół Savage), który objawia się brakiem miesiączki przy hipogonadyzmie hipergonadotropowym (niski poziom inhibiny przy podwyższonym FSH).

Wzrost stężenia inhibiny B może być związany z nowotworami jajnika pochodzącymi z warstwy ziarnistej, co jest szczególnie istotne u kobiet po menopauzie. Z wiekiem, poziom inhibiny B spada w wyniku malejącej liczby pęcherzyków, a w okresie menopauzy staje się niezmierzalny. Oprócz oceny AMH, pomiar inhibitiny B jest jednym z najbardziej wiarygodnych wskaźników rezerwy jajnikowej. Wartość stężenia inhibiny B odzwierciedla zarówno ilość, jak i jakość pęcherzyków jajnikowych, a także liczbę uzyskiwanych oocytów oraz intensywność odpowiedzi jajników na stymulację.