Krztusiec, anty-toksyna (PT) (Bordetella pertussis) IgG

Pomiar przeciwciał IgG przeciwko toksynie krztuścowej (PT) w surowicy krwi jest narzędziem w diagnostyce zakażeń Bordetella pertussis, jednak ze względu na powszechne występowanie tych przeciwciał po szczepieniu lub przebytej chorobie, diagnostyka jest skomplikowana. Podwyższony poziom IgG (≥100 IU/ml) może wskazywać na aktywne zakażenie. B. pertussis, gram-ujemna bakteria, powoduje krztusiec, charakteryzujący się nawracającym kaszlem. Mimo obowiązkowych szczepień, choroba wciąż jest poważnym zagrożeniem, zwłaszcza dla dzieci poniżej 2. roku życia. Powikłania obejmują zapalenie płuc i niedotlenienie, a odporność nabyta po przebyciu choroby lub szczepieniu nie jest długotrwała.

W diagnostyce serologicznej najważniejszymi testami są pomiary IgA i IgG. W przypadku osób szczepionych trudno jest oddzielić przeciwciała wywołane szczepieniem od tych powstających podczas zakażenia. Wzrost IgG jest obserwowany u ponad 90% zakażonych, podczas gdy IgA jest lepszym wskaźnikiem aktualnego zakażenia. U nieszczepionych dzieci obecność IgG może pochodzić od matki. Serologia ma kluczowe znaczenie w późnych stadiach choroby, gdy metody PCR mogą być już niewykrywalne.

Zaleca się przeprowadzenie dwóch badań krwi: w fazie ostrej i zdrowienia, co pozwala na ocenę serokonwersji jako dowodu na zakażenie. Europejskie centrum zaleca oznaczanie IgG przeciwko PT z wartościami odcięcia 50–120 j./ml. Przy jednej próbce krwi powinno się oznaczyć IgA. Interpretacja wyników sprzed 12 miesięcy od szczepienia może być problematyczna.